127 ώρες (2010)

Πράγματι τόσο μου φάνηκε ότι διήρκησε η ταινία του Ντάνι Μπόυλ. Ας δούμε τις συνθήκες και τα δεδομένα όμως με τη σειρά.

• είχα όρεξη για θριλεράκι αλλά τελικά είδα αυτή 

• είχα ακούσει την ιστορία στις ειδήσεις αν δεν κάνω λάθος που έκοψε το χέρι του όπως κάνουν τα κουνάβια και οι ασβοί στα δόκανα και σκέφτηκα ότι θα είναι ενδιαφέρουσα από άποψη θέματος
• είχα ένα ατύχημα με τη μοτοσικλέτα και έβγαλα τον ώμο μου...

ΔΕΝ ΞΕΡΩ τι είχε στο μυαλό του ο σκηνοθέτης αλλά αυτό που καταφέρνει είναι να κουράσει τον θεατή σε εκπληκτικό βαθμό και με τη διάρκειά της και με την ηθοποιία του συγκεκριμένου ηθοποιού και με το θέμα στην τελική. Θα μπορούσε να αφήσει πολλά πράματα στη φαντασία μας και να μην είναι τόσο λεπτολόγος και επιφανειακή. Ούτε για λίγο δεν κατάφερα να ταυτιστώ με τον ήρωα παρ'όλο που είμαι, ας πούμε, ομοιοπαθής.Εκείνο που μου έκανε τρομερή εντύπωση ήταν η λαχτάρα μου να ξεμπερδέψω μια ώρα αρχύτερα με αυτό το φιλμ αν και το είδα μέχρι τέλους.
Όσο για τη διάρκεια έπρεπε να είναι σαν την κριτική μου:εξαιρετικά βραχεία.
Κάπου είδα και αυτό:
"127 Hours" is like an exercise in conquering the unfilmable.
Ναι, μόνο που γκρεμοτσακίστηκε στο βάραθρο του απαράδεκτου.Πωπω! Φαντάσου να είχα πληρώσει να δω τις εστετίστικες ακροβασίες ενός σκηνοθέτη εν πειράματι...
Λοιπόν.Αρχίζω και θυμάμαι σκηνές σκόρπιες όπως και το "δέσιμο" τους...
Κάτι πουλιά, κάτι φαράγγια,λίγο νερό,δυο διάλογοι από κάνα 5λεπτο(μόνο),τη χαζόφατσα του Branco..Σούπα.

δείτε και το IMDB(ό,τι να'ναι...):

http://www.imdb.com/title/tt1542344/